BİZİMKÖY

ERENKÖY RUH VE SİNİR HASTALIKLARI EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ

Mevcut hastane yerleşkesinin kentsel bağlamda en belirgin özelliği gelişkin ağaçlara sahip

büyükçe bir koruluk olması. Bu özelliği ile kent hafızasında yer etmiş durumda. Bu yeşil alanda

yüksek ağaçların oluşturduğu doğal bütünlüğü olabildiğince korumak ve hastane kullanıcıları ile

kentliler için ulaşılabilir bir açık alan sunmak temel hedefimizdi. Bu hedefe ulaşmak için

programı barındıran yapıları çeperlerde konumlandırdık.

Mevcut ağaçların varlığı yapıların konumlanmasında birinci öncelikli unsur olarak değerlendirildi.

Programın yoğunluğuna rağmen önerdiğimiz yapılar kompleksinin bir hastane tipolojisinden

uzak bir algı oluşturabilmesi fikri ile çoğunlukla 3 katı geçmeyen yapıların alan içine uzanan

kolları iki katlı olarak kurgulandı.

Ağaçların arasında kıvrılarak uzanan hafif bir saçak yapısı hastaların sınırlandırılmış alanları ile

ziyaretçiler ve günlük kullanım için gelenler arasında bir kesişim ortak kullanım hattı tanımlandı.

Ağaçların gövdelerini de içine alan bu saçak yer yer sınırlayıcı yer yer de geçirgen bir arayüz

oluşturmakta. Saçak bazı yerde daralarak bir patika örtüsü olmakta bazen de genişleyerek

altında konumlanan farklı büyüklük ve işlevlerde mekanlara alan açmakta. Bu mekanlar

konferans salonu, atölyeler, kafe ve sosyal alanlar gibi ortak kullanım alanları olarak tasarlandı.

Mevcut yapılardan korunması gerekli olanlar Bahar ve rehabilitasyon merkezleri olarak önerildi.

Köşk yapılarından bir tanesi müze diğeri ise kafe olarak işlevlendirileceği öngörüldü.

Yeni yapıların yerleri için öncelikli olarak arazideki ağaçsız boşluklar ve kaldırılan yapıların izleri

seçildi.

Servis kütleleri çeperi tutacak biçimde yerleşerek koruyu kentten izole etmekte ve içte alan

tanımlamakta.

Kontrollü bir ara alan sunan Saçak koruyu hem sırılandırmakta hem de geçirgenliği ile kamuya

açmakta.